Hüzün dökümü

Ufak ufak adımlarla yürüdüm o gün. Yapraklara her bastığım da çıkan o ses sanki doğayı uyandırıyorcasına  fevriydi.. Hıncını alıyordu düşen her yaprak, ağacından! Dalında asılı kalanlara sesli mesajıydı bana göre… İnsan ömrü gibi değil mi? sence de doğanın uyuması, uyanması, eskiyip yenilenmesi… Bende , sende yeri geldi dökmedik mi yapraklarımızı ve yeniden bahar olmadık mı? Bi düşün bence…