İnsan Doğada, Doğa İnsanda

Doğanın İnsanla İlişkisi

Tek yön gibi düşün doğayı, nereye gidersin git oradasın.

Uzun ince bir yolda insanoğlu. Ucu bucağı olmayan, ağaçlarla, sarmaşıklarla kaplı bir yolda. Üstü mavi gök, altı yeşil çimen, kendisi toprak. Yine ve yeniden doğayla bir bütün. Arada bir ayağı taşa takılıyor, tökezliyor yine destekçisi yanı başında duran kalın gövdeli ağaçlar. Yine destekçesi doğa. Yeri geliyor düşüyor, dizleri çamur… Yaratılışın ilk safhası gibi. Yine insan doğada, doğa insanda. Farkında olmadan, şekerin çayda çözülmesi gibi, doğayla iç içe insan…