Işığın Hikayesi

Dünya’nın En Güzel Kavuşması

Kendinden habersiz yıllarca boşlukta yayılır ışık, bir tohumun varlığından habersizdir. Önüne gelen bir şeye çarpınca heyecanla parlar, sonra onlar geçip gidince yine hüzünle yaşamaya devam eder kendisini arayandan habersiz..

Tohumunda hikayesi böyledir, uykusundan uyanmak için sebepler arar. Suya kavuşur ama bu yetmez. Tıpkı kendisinin aradığı gibi oda buluşmak ister kendisini arayanla.. Ve sonra Dünya döner Güneş doğar, ışık kavuşur tohuma, bu kavuşma ile yeşile boyanır her yan.. Işığın ulaştığı her yer artık yemyeşildir.

Mis gibidir…

Dünyanın en güzel kavuşması işte böyle gerçekleşmiştir.

İnsanoğluda böyle değil midir, her insan biraz sevmek biraz sevilmek ister.. Doğduğumuz an başlar bu hikaye her canlı daha anne karnından çıkar çıkmaz anne kokusunda buluverir sevgiyi. Baba yüreğinde devam eder ve sonra karşısına çıkacak tüm insanlarda sevgiyi samimiyeti arar durur.. Bilmez ki sevgide aslında insanoğlunu arar, ne zamanki bir yerde buluşu verirler oradan ileriye gitmek istemez ikisi de.. Işık ve tohum gibi…