Vadinin Yalnızlığı

BİR NEFES HUZUR

“Yere göğe sığdıramadığımız insanları kalbimize sığdırdığımız gibi kucaklıyordu bizi doğa…”

Yeşillik alanlarda insanın huzur bulduğu, dinlendiği su götürmez bir gerçektir. Asıl mesele ise sevdiklerinin, arkadaşlarının ve dolu dolu geçen günlük hayatında insanın bu huzuru neden yakalayamadığı dır. Şehrin karmaşası ve dar alanlığı insanda bülbülü altın kafese koyma etkisini yaratır. Her ne kadar insanın gözüne şaşalı gelse de bir müddet sonra esas özgürlüğünü aramaya başlar. Bu nedenle insan kafesinden çıkmak ve huzura kavuşmak ister. Çünkü hiçbir şehir hayatı temiz rüzgarın suratınıza çarpması, yeni çıkmış çimlerin ayaklarınızı okşaması kadar rahatlatıcı değildir…