Yağmurlu Bir Gün Batımı

Bazen özgürce yürürken, bir kareye takılır gözlerin …

Ve çok sonra anlarsın ki, yüreğin bir yârin yüreğinde kafeste iken; özgürlük, kavram karmaşacası oluyor sadece zihninde…

Bir zaman sonra, bir mısra düşüyor gönlümden dilime:

“” Ve günün sonunda herkesin boynuna aynı ilmek dolanır; “Gitti bir yaprak daha ömürden, sür gönlüm o merhemi, hep kaldığım yerden..” … ”